Houden toch altijd een speciaal plekje in je hart.
Straks ga ik naar de crematie van mijn eerste vriendje.
15 was ik toen ik op een feestje Robert leerde kennen.
Gezoend had ik heus wel al eens maar ik kan wel zeggen dat Robert mijn eerste échte liefde was en nu.... nu is hij dood!
Straks ga ik naar de crematie van mijn eerste vriendje.
15 was ik toen ik op een feestje Robert leerde kennen.
Gezoend had ik heus wel al eens maar ik kan wel zeggen dat Robert mijn eerste échte liefde was en nu.... nu is hij dood!
Jaren had ik hem niet meer gezien of gesproken en juist die dinsdag dat ik dácht dat ik hem zag lopen krijg ik het bericht van zijn overlijden.
Blij (hmmm...vreemde woordkeuze maar toch) dat de mensen om hem heen de moeite hebben genomen mij op te sporen trek ik mijn jas aan om hem uit te zwaaien op zijn laatste reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten