Onvergetelijke uitspraak:

Heb ik eindelijk mijn hobby, mijn passie misschien wel maar in ieder geval favoriete bezigheid gevonden zegt dochterlief als je een prachtig plaatje, van haar met de zon in haar haren, voor je ziet:


"Mam, de wereld bestaat uit meer dan alleen maar foto's maken, hoor!"

ZZz..zzz...zze slaapt

want vermoeiend was het de afgelopen 2 dagen. Niemand heeft ooit gezegt dat 5 worden een makkie was, toch? Eerst was het wachten, wachten en nog eens wachten....'ik vind het een ROT verjaardag' was een veel gehoorde tekst vrijdag ochtend.
Tja, zij was thuis, had nog vakantie. Verder zat iedereen op zijn of haar werk en dan duurt een dag lang als je alleen maar cadeautjes wilt krijgen en uitpakken... Een van slagroomsoesjes in elkaar geflanst taartje met 5 kaarsjes erop gaf gelukkig de nodige voldoening zodat Toon en ik nog gauw even de laatste hand aan huis en boodschappen konden leggen zonder al te veel gezeur.

Op vrijdagavond kwam de familie, toch al gauw zo'n 14 man, een soeppie eten. Ook heel handig van mij dat ik besloot een 'Nieuw' soepje uit te proberen, haha maar gelukkig pakte het goed uit al was het wel een beetje van de pedisse...

Wat heel grappig was was dat Sierra bij de diverse mensen haar cadeautjes in bestelling had zoals zij het noemde, Floor was van de clipoorbelletjes, Roland van de hoelahoep en Oma Liesbeth van het juwelendoosje. Ja, je kan maar beter krijgen wat je hebben wil.

De volgende dag was het kinderfeestjes-tijd, nou dat hebben we geweten,
10 kinderen was iets te veel van het goede maar na het creatieve onderdeel, lampekapjes versieren. Waarvan ik hoopte dat ze toch op z'n minst een uurtje zoet mee zouden zijn liep het uiteindelijk toch redelijk gesmeerd.
De jongens met een voetbal tussen de schuifdeuren met Mozes als
keeper en de meiden druk in de weer met oogschaduw en nagellak.

De fiets die ze van Toon en mij heeft gekregen kon gelukkig ook haar goedkeuring verdragen, haha, ook al is ze nog net te klein om er zonder zijwieltjes mee vandoor te gaan.


Meer foto's van het FEEST vind je HIER

Aaarrrcchhhhh!!!!!

Ik wordt er GEK van...Al weken probeer ik hét idee te krijgen voor mijn uitnodigingen voor het feest op 9 september maar ik krijg het niet!!! Ik had zo graag alles 4 weken van te voren verstuurd maar dat gaat nu niet meer lukken, ik maak het mezelf veel te moeilijk en daar ga ik NÚ mee stoppen.

Zo dat moest ik even kwijt.

Een goed gesprek...

Het gebeurd niet zo vaak, al zou ik soms wel anders willen, maar een 4-jarig meisje (sorry bijna 5) heeft niet altijd zin en vooral tijd voor een goed gesprek.
Een paar dagen geleden echter ze komt bij me zitten, ik zit achter de naaimachine in een poging eindelijk de gordijnen voor haar kamer af te krijgen, ze zet haar ellebogen op tafel, kinnetje op haar handen en haar blik schuin naar mij: "Wat fijn dat je dit eindelijk afmaakt mam, want ik wordt er gék van om altijd tegen die plant aan te kijken en helemaal als jullie televisie kijken dan doe ik écht geen oog meer dicht". Er tovert zich een glimlach om mijn mond maar besef me net op tijd dat dit wel eens het begin van zo'n zeldzaam goed gesprek kan zijn en zeg heel tactvol: "Wat fijn, ik wist helemaal niet dat je zo'n last had van dat licht. Zijn er misschien meer dingen waar je even over wilt praten?".

"Ja, je zegt ook veel te vaak dat je van me houdt, wordt ik ook tureluurs van en al dat zoenen moet ook maar eens afgelopen zijn". Ik moet nu nog véél harder op mijn tong bijten om niet in de lach te schieten maar neem me ook stellig voor hier voortaan rekening mee te houden hoe moeilijk dat ook gaat worden, want ik vind haar over het algemeen gewoon om op te eten zo leuk...


Die zelfde avond áls ik haar mijn laatste kus van die dag wil geven zegt ze: "Nou mam, dat ging best goed vandaag met zoenen en enzo, zo moet je het maar altijd doen..."

Nou, die kan ik in mijn zak steken.

Kijk dan...helemaal LOS!!!

Ja, het is echt zover Romeo kan lopen!!!

Een paar dagen geleden, op 22 julie de dag dat hij precies 15 maanden oud is, zette hij voorzichtig zijn eerst échte stapjes. Mama zegt dat wij allemaal met 15 mnd. gingen lopen, grappig hé?
Het is verbazingwekkend om te zien hoe snel alles daarna gaat, leek hij in het begin nog op een dronken slaapwandelende ZOMBIE...(Sierra haar nieuwe favoriete woord). Nu loopt hij als een kieviet die achterna gezeten wordt, haha.

't Is gedaan met onze rust!!!!!!

Onvergetelijke uitspraak:

"Nou, Romeo er is nog nét genoeg voor jou piemeltje".

Ja, echt dat zei ze, terwijl ze met haar broertje onder de douche stond. Vervolgens kneep ze het laatste restje uit de fles "mutsen-zeep" (zo noemen wij in huize Krens de zeep voor de intieme delen) en ging tot onmiddelijke actie over...

Mijn creatieve uitspattingen

Soms wil ik de door mij bewerkte foto's even delen...
HIER

Ik ben benieuwd naar jullie mening!!