Opeens was het stil op de achterbank van de auto terwijl ze een paar seconden daarvoor nog het hoogste woord hadden. Ik keek achterom en zag Romeo stil voor zich uit staren en ook Sierra keek ietwat verbaasd zijn kant op. 'Wat is er jongen' zei ik en terwijl ik mijn blik weer op de weg voor mij richtte zag ik in de achteruitkijk spiegel dat hij met zijn vingertje ophoog wees richting blauwe lucht.
Ik moet hem vast vragend aangekeken hebben want hij zei uit zichzelf 'Dat komt door deze muziek, ik weet niet eens wat ze zingen maar ik moet toch aan Opa denken...'.
Ik had nog niet bewust geluisterd maar uit de radio klonk dit:
Toen ik Romeo naderhand vertelde waar het nummer over ging was hij zelf ook wel verbaasd dat het zo aansloot bij zijn gevoel. Hij mist zijn OPA!
