Zoals van een goede moeder verwacht wordt... sta ik braaf te wachten op het schoolplein tot Sierra naar buiten komt, ze heeft nooit zo'n haast en moet meestal terug omhoog omdat haar schooltas of gymzak nog aan de kapstok hangt.
Maar deze keer is er iets wat maakt dat ze als eerste de deur van de school uitkomt rennen met in haar hand een verfrommeld wc-papiertje... In plaats van haar mond open te doen en mij een blik te gunnen op hat gapende gat in haar onderkaak roept ze: 'Mam, mam kijk dan wat erin zit!!!'.
En daar tussen wat bloederige speeksel-draden ligt een van haar eerder vermelde wiebelende voortanden.
Wat wordt ze toch groot.....
