Get Your Led

Ik twijfel nog een beetje...

Wat vinden jullie?
Weet je wat ik denk? Als ik met die tatoo's ook die RUG krijg, kom maar op met die naald zou ik zeggen, haha

Sinter#@!%$#...klaas!

Ik moet toegeven, het was errug gezellig in Huize Piek met de Sint himself en wel 6 grote zwarte pieten en veel muziek maar.... Ik ben ook heel blij dat hij weer vertrokken is!! Wat een gedoe is dat allemaal zeg, cadeautjes kopen, cadeautjes verstoppen, schoentjes vullen, midden in de nacht wakker schieten omdat je dat vergeten bent... Kaartjes sturen en briefjes schrijven om de indruk te wekken dat 'coole' Piet ook echt bestaat, ja ik ben blij dat we er weer voor een jaar vanaf zijn.

Onvergetelijke uitspraak:

Met aan beide handen een kind en flink de pas erin want... lichtelijk last van ochtendstress knik ik vriendelijk in de richting van de werklui die bezig zijn het pad te asfalteren dat naar de creche leidt en zeg als bouwvakkersvrouw natuurlijk: 'Môrge' tegen de heren.
Voel ik opeens een ruk aan mijn linkerkant staat Sierra met haar handen in haar zij schuin naar mij op te kijken en zegt:

'Mam, wát ga jij MORGEN doen met die mijnheer???'

Mooie beestjes...

en een leuke nieuwe GADGET, grappig toch? Wil je ook zoiets klik op 'Make your own' en voîla!!!

Over POEP gesproken...

Mensen met een zwakke maag moeten dit item maar even overslaan want een praatje over poep valt niet bij iedereen in de smaak...(hmmm vreemde woordspeling).
Vandaag was de dag dat Romeo voor het eerst een lekkere drol draaide op z'n potje, goed hé?
Uiteraard wordt ook dit vergezeld van een leuk plaatje, camera gek als ik ben..., wel heb ik geprobeerd de smerigheid enigsinds binnen de perken te houden, haha.

Kijk! Zuusje...

Tja, zo had het waarschijnlijk uit gezien als wij 2 meisjes zouden hebben, haha.

Sierra vindt het heerlijk haar broertje als soort van pop te gebruiken en Romeo, ach die laat gewoon allemaal, letterlijk, over zich heen komen.

The house of flowers...

't Gebeurd niet zo heel vaak maar soms kan Toon heel verassend uit de hoek komen, hihi! Gistermiddag op weg naar huis, na een toch al leuk bezoekje aan de kinderboerderij, waar een schattig kalfje MAX genaamd geboren was, hoor ik Toon tegen Sierra zeggen: 'Fiets maar tot de bloemenwinkel en zoek maar iets moois uit voor jezelf'.

Dat op zich vind ik al lief maar ook Romeo en ik krijgen de vrije hand in bloemenland.

Enzo staat ons huis weer vol met heerlijke ruikerdjes.

Zoek het verschil...

Al tijden irriteer ik mij aan de lay-out van dit blog, te veel loze ruimte links en rechts en vanochtend was de maat vol!

Nu ga ik er iets aan doen.

Ik weet niet of jullie ooit wel een een html-document hebben gezien? Nou daar staat me toch een hoop acbacadabra op....

Als doorgewinterde blogger ga ik toch een poging wagen en wat blijkt, soms hé....verbaas ik mijzelf!

Ergens in dat ellelange document kom ik onderstaande regels tegen, ik weet niet waarom maar ik dacht laat ik hier eens iets aan aanpassen en voîla in één keer precies dat wat ik wilde, TATA!! Leuk, hé?

/* Outer-Wrapper---------*/#outer-wrapper { width: 1000px; margin:0 auto; padding:10px; text-align:left; font: $bodyfont; }

#main-wrapper { width: 700px; float: left; word-wrap: break-word; /* fix for long text breaking sidebar float in IE */ overflow: hidden; /* fix for long non-text content breaking IE sidebar float */ }

De lente is voorbij...

en dus is ook het frisse lente groene jasje wat dit blog had een beetje uitgebloeid zal ik maar zeggen. Voorlopig gaan we even op deze toer door dus ik hoop dat je het leuk vindt...

Onvergetelijke uitspraak:

Deze keer niet afkomstig van Sierra maar van Romeo, ook hij begint de oren van je kop te lu... kletsen, daar zitten vaak grappige dingen bij die ik mij helaas later niet meer weet te herinneren maar deze vonden wij toch wel erg grappig...

Wat de aanleiding ook al weer was ben ik alweer vergeten maar hij ging op z'n stoel staan wees met zijn vingertje en riep:

Oh, jeetje jeetje, kijk kijk kíjk!!!

En de winnaar is...

"Hé kijk, dit is leuk voor de kinderen" zeg ik terwijl ik, bij 'onze' kinderboerderij, een flyer van het informatiebord aftrek.
16 September fietsen versieren in de stad...
Op dat moment lijkt 16 september nog ver weg maar tegen de tijd dat het zover is is de flyer al 3 x in de was geweest en begin ik te twijfelen of hij niet ook al 3 jaar op het infobord hing....

Maar de kinderen, vooral Sierra was het níet vergeten dus ging mama surfend op zoek naar 'versier je fiets'...lang leve Google.
Er was wel degelijk een manifestatie: Verleidelijk Vervoer genaamd en een van de onderdelen was, jawel 'versier je fiets'.

't Was voor de kinderen iets te veel van het goede om ook al fietsend naar de stad te gaan dus met de fietsen achterin gingen wij, waarschijnlijk geheel tegen de regels in, met de auto op stap. Op het vernieuwde Rabbijn Maarsenplein stond een partytent vol met knutselspullen. Romeo was het al snel zat, hij vond de speeltuin véél interessanter, maar Sierra heeft met veel concentratie haar eigen fiets opgepimpt.

Voor haar was de appel dus wel een beetje zuur toen bleek dat haar broertje er met de 3e prijs vandoor ging omdat mama en papa zijn fietssie hadden opgeleukt met een heus brandweerthema en zij beteuterd met lege handen bleef staan.

Speciaal voor Angelique...

De foto's van het Kabouterfeest op de Paddestoel.

Is dat vlot of wat..... ?

Meer foto's van deze middag vinden jullie HIER

Wij hebben een heuse 3e-groeper in ons midden...

Zoals bij zovele van jullie begon ook bij ons vandaag het schoolritme weer en ik moet toegeven....ik vind het hélemaal niet erg. 't Heeft wel lang genoeg geduurd zowel voor mij/ons als voor Sierra. Zes weken lang alleen maar Romeo en papa en mama om d'r heen, nou dat had ze wel gezien zo langzamer hand.
Maar zo'n eerste dag en dan nog wel naar groep 3 is toch wel byzonder.

Dat is nou onze dochter...

Terwijl ik onder de douche sta, ik hoop dat jullie niet al te visueel ingesteld zijn want dat plaatje kan beter, realiseer ik mij dat de door mij net gedane belofte om straks naar de speeltuin te gaan wel eens een loze kan zijn geweest, de zoveelste.
De kans is namelijk aanwezig dat vanwege mijn vrije dag Toon zich de luxe heeft gepermitteerd om met de auto naar z'n werk te zijn gegaan.
"Nou, ik kijk wel even uit het raam" gilt Sierra vanuit de gang.
"Dat heeft geen zin want de auto staat om de hoek" gil ik terug.

"maar Mám, ik kan toch zien of z'n fiets er staat???"

Hhmmm, daar had mám nog niet aan gedacht.

Eerste liefdes....

Houden toch altijd een speciaal plekje in je hart.

Straks ga ik naar de crematie van mijn eerste vriendje.

15 was ik toen ik op een feestje Robert leerde kennen.
Gezoend had ik heus wel al eens maar ik kan wel zeggen dat Robert mijn eerste échte liefde was en nu.... nu is hij dood!

Jaren had ik hem niet meer gezien of gesproken en juist die dinsdag dat ik dácht dat ik hem zag lopen krijg ik het bericht van zijn overlijden.
Blij (hmmm...vreemde woordkeuze maar toch) dat de mensen om hem heen de moeite hebben genomen mij op te sporen trek ik mijn jas aan om hem uit te zwaaien op zijn laatste reis.

Onvergetelijke uitspraak:

Regelmatig eten wij, nou eigenlijk meer zij, bij het ontbijt of de lunch een boterhammetje met salami, of zoals je in goede creche-taal zegt spikkelworst.


Wat de aanleiding precies was weet ik niet maar Sierra vond het vandaag een goede dag om de rood-wit gestippelde worst aan een nader onderzoek te wijden en vroeg al snel: 'Pap, wat is eigenlijk het verschil tussen de rode en de witte stippels in de worst?'


Nou meisje zei Toon:
'de rode stukjes dat is het vlees en de witte dat is állemaal VET!'


Even was het stil maar toen zei zij de legendarische woorden:


'Oh!, dus een vuurtoren bestaat ook uit een laagje vlees en dan weer een laagje vet...'

Inzicht, inzicht, wat nou inzicht...

Kijk, van een beetje wijsheid ben ik niet vies dus vandaag een lesje inzicht, pik eruit waar je iets mee kan, ben niet te serieus en neem het vooral niet te letterlijk maar ik denk dat het wel stof tot nadenken kan geven...

De vier inzichten volgens de Tolteken, een oud en wijs Mexicaans ras van geleerden en kunstenaars:

Het eerste inzicht: Wees onberispelijk in je woorden

'Bedenk eens hoe vaak je hebt geroddeld over degene van wie je het meest houdt om steun van anderen voor je standpunt te krijgen. Maar jouw mening is niet meer dan alleen maar jouw zienswijze. Jouw mening komt voort uit jouw overtuigingen, jouw eigen ego, jouw persoonlijke droom. Als we onberispelijk in onze woorden worden, zal onze geest geleidelijk aan worden gereinigd van al het emotionele gif en zullen we dus anders gaan communiceren in onze relaties.'

Het tweede inzicht: Vat niets persoonlijk op

'Als je er een gewoonte van maakt je niets persoonlijk aan te trekken, hoef je geen belang meer te hechten aan wat anderen doen of zeggen. Je zult alleen op jezelf moeten vertrouwen om tot verantwoorde keuzes te komen. Je bent nooit verantwoordelijk voor wat anderen doen, je draagt alleen verantwoordelijkheid voor jezelf. Als je dit begrijpt en dingen dus niet meer persoonlijk opvat, kun je nauwelijks meer worden geraakt door de willekeurige meningen of daden van anderen.'

Het derde inzicht: Ga niet uit van veronderstellingen

'Bijna alle drama en verdriet in je leven is veroorzaakt door uit te gaan van veronderstellingen en het persoonlijk opvatten van woorden en daden. Omdat we iets niet begrijpen, bedenken we iets, iets wat het zou kunnen betekenen, en als de waarheid dan aan het licht komt, blijkt onze veronderstelling nergens op te slaan. Daarom is het altijd beter om vragen te stellen dan om uit te gaan van veronderstellingen'

Het vierde inzicht: Doe altijd je best

'De eerste drie inzichten zullen alleen dan werken wanneer je altijd je best doet. Verwacht niet dat je altijd in staat zult zijn onberispelijk in je woorden te zijn. Je vaste gewoontes zijn zó ingeslepen in je geest, dat het je niet altijd zal lukken. Maar je kunt 'je beste best' doen om onberispelijk in je woorden te wórden. Verwacht evenmin dat je nooit meer iets persoonlijk zult opvatten, maar doe je best ervoor. En verwacht ook niet dat je nooit meer van een 

veronderstelling zult uitgaan. Maar je kunt het in ieder geval proberen. Oefening baart kunst.'

                                                      

Rasse & Musse

De meesten van jullie weten dat ik normaal gesproken niet zo van de sportverslaggeving ben maar deze inkopper kon ik niet laten lopen...eh rijden.

Soms maak je een foto...

Waarvan jezelf vind dat de hele wereld die zou moeten zien....

Dit is er zo een.

Ik vind hem in elk geval hélemaal geweldig!!!

30 graden....

Dat zou het worden en minstens een paar dagen aanhouden, eindelijk!!!
Onweer en gedonder dat is wat ik zag en hoorde toen ik gister ochtend mijn luikjes open deed.

Niks geen staalblauwe lucht en koperen ploert. Kunnen ze dan ook NIKS daar bij het KNMI?

Maar optimistisch als we zijn, ja ik hoor jullie al denken, togen wij toch naar het strand. Mozes ging lekker mee want een beetje zwemmen zal hem goed doen en er zijn tenslotte stukjes strand waar ook honden de hele zomer in de zon kunnen liggen.

Het bleek een gouden zet, kijk maar naar de foto's. De Kinderen hadden de tijd van hun leven en van Mozes hebben wij de rest van de dag niets meer gezien, lag voor pampus bij de voordeur.

Kijk daar worden wíj nou gelukkig van!

Hyves hype...

Ja, ik geef het toe ook ik hyve tegenwoordig...
Ik moet er nog een beetje inkomen en vind het nog een vreemd fenomeen maar volgens mij wordt het wel leuk.
Nieuwschierig? www.hyves.nl en zoek me maar op, haha

Je ogen...

"Je ogen zijn zo blauw als de lucht"

en als hij geen blauwe ogen heeft maar groene dan zeg ik:

"Je ogen zijn zo groen als de blaadjes"

en wat ik er ook in heb gezet is:

"kan jij al zonder zijwieltjes fietsen? Ik wel!"


Dit liefdesbriefje heeft Sierra geschreven aan Joost, een jongen uit haar klas.
Helaas was het in een soort krabbeltaal die alleen zij maar kon lezen, zeg maar, want Joost keek ernaar, maakte er een propje van en gooide het in de prullebak.
Hoe hard kan het leven zijn als je 5 bent.

Ze zijn getrouwd!!!

JA!!!! zeiden ze allebei vol overtuiging.

Poehé, 't was me het dagje wel.... Als officiële bruidsfotograaf heeft het me nogal wat energie gekost maar wat was het GAAF om te (mogen) doen.
Ik voelde me echt de regiseur van de raportage, ze moesten natuurlijk wel doen wat ik zei en ik zei maar wat, had het tenslotte ook nog nooit gedaan, hihi.

Maar ik ben maar wat trots op het eindresultaat!

Onvergetelijke uitspraak:

Hij was net een beetje chacharijnig maar nu kan hij gelukkig weer lachen...

Zéér de moeite waard is...

De Meesterlijke trilogie van:

Alejandro Gonzales Inarritu

Als je grijze massa het aan kan om in één film wel 4 of 5, op zich al ingewikkelde, verhalen te volgen moet je écht eens tijd maken voor een van zijn films.

Ik heb ze mijzelf lekker cadeau gedaan, hihi.

En toen was ze weg....

Vandaag hebben we afscheid genomen van Linda, nou dat klinkt wel meteen héél dramatisch... maar toch.


Linda was een van de leidsters op de creche en heeft dus ongeveer 3 jaar lang een deel van onze taken voor Sierra overgenomen en de afgelopen maanden ook voor Romeo.
Toevallig was ik vorige week met de camera in de aanslag even op de creche en kon ik haar meteen voor eeuwig vastleggen, haha. Aangezien ik het zelf een hele mooie foto vind hebben wij hem haar als dank voor alle goede zorg cadeau gedaan.

Linda, ik wéét dat je dit binnenkort leest, hihi. Zoals als al gezegt: "Untill we meet again"

Gigi!!!!

Dat hebben wij weer..... een zoon die zijn zusje niet bij haar eigen naam noemt maar haar noemt naar zijn nichtje Gigi.... Wat moeten we daar nou weer mee?

Hij is echt zó ondeugend want, hij weet het donders goed maar hij is ook wel héél consequent. Eigenlijk is het wel komisch. Sierra heeft natuurlijk 100-den keren als soort van rollenspel gespeeld dat zij Gigi was, ik Cateleyne, Toon Robert en Romeo Kai, volg je het nog? Dat hij wellicht gewoon denkt dat het echt zo is... als je namelijk Sierra riep terwijl zij, super serieus natuurlijk, in haar rol zat dan hoorde je alleen maar: "Neehee!!! Ik ben GIGI"

Als je een beetje boos op hem wordt en zegt, Romeo je zus heet Sierra kijkt hij je met z'n hoofd schuin, zijn blauwe ogen extra groot en zijn mondhoeken gekruld aan en fluistert: nee, zij Gigi!

En weet je het ergste is dat ík daardoor zelf ook regelmatig Gigi ga zeggen, tja... dat hebben wij weer.

McDreamy.....

Was ik op zoek naar wat er 'heute abend' op de buis komt, stuit ik bij Net5 op een wallpaper van McDreamy....hhmmmm.




Het woord zegt het al wallpaper, daar kan ik dus mijn (slaap)kamer mee behangen.

So many things, so little time...

Ik weet niet meer uit wel nummer deze tekst komt, ik weet wel dat het een beetje suf nummer was...ik hoor het in mijn hoofd en zie er zo'n heel fout gekleed jaren 80 meisje bij, als jij het weet laat maar weten dan, poeh.

Maar voor mij gaat het wel op momenteel, ik weet niet meer waar ik de tijd voor alles vandaan moet halen en dan bedoel ik met alles eigenlijk de leuke dingen in het leven...Het is echt al maanden geleden dat ik hier een foto heb geplaatst of een andere creatieve uitspatting gedeeld.


Ik neem mij bij deze voor er hard aan te werken en dat op zich verdiend al een bloemetje, niet?

Je er niet mee bemoeien, MAMA!!

Dat was de inbreng van Sierra op de vraag welke onderwerpen er allemaal op ons "Hier gaan wij ons aan houden" lijstje moest komen. Om enigsinds een positieve draai te geven aan onze omgangsvormen, heb ik een lijst gemaakt waarmee wij, ja Toon en ik moeten er ook aan geloven, kruisjes of plusjes kunnen verdienen....

Ik ben benieuwd naar het resultaat en hou jullie als van zelfsprekend op de hoogte.

Ohh, ze zei er ook nog achteraan "Dat wordt voor Mam écht het moeilijkst, hé Pap?"

Ik wordt bruidsfotograaf...

Yieeehaaa!!!

Ik weet niet meer precies wanneer het was maar een aantal dagen geleden hebben mijn zwager en schoonzusje, hierna te noemen Richard en Leonie, mij gevraagd om hun officiële bruidsfotograaf te zijn op hun huwelijk op 22 juni aanstaande... Hoe vindt je die? COOL Hé!!

Mooie quote...

Soms kom je van die uitspraken tegen, meestal op hele tuttige koelkast-magneetjes, waar je je helemaal in kan vinden.

Dit is er wat mij betreft zo een, vandaar.

Ons ventje alweer 2 jaar!

't Was schitterend weer en zoals altijd werd Romeo met een stralende lach op zijn gezicht wakker, GEFELICITEERD lekker ventje van me!

Samen met z'n zus werden de cadeautjes uitgepakt en wat een schot in de roos bleek z'n nieuwe fiets, haha. Aan het einde van de dag toen alle visite alweer naar huis was moest er natuurlijk nog een wandelingetje gemaakt worden op z'n nieuwste aanwinst en zoals je ziet aan Toon z'n luchtige overhemmetje... Heerlijk weer.

Onvergetelijke uitspraak:

"Nou, mam ik heb Bas gedumpt hoor....hij keek niet naar me om dus ik heb hem gedumpt".

Uuuhhh... ja, daar sta je dan met je mond vol ongeloof.

Jullie eigen Stella Pelleboer...

Nieuwschierig als ik ben wat betreft het weer, het zal mij eerlijk gezegt een..... zijn maar dan hoef ik jullie dit niet te laten zien en dat vind ik dan toch weer wel leuk, heb ik nu mijn eigen weerstationnetje, grappig hé? Het is dan wel een weerstationnetje uit Rotterdam maar als je het vanuit het groter goed bekijkt is dat vlakbij, toch?

Nou, ik vind hem leuk!

Vanavond was mijn avond...

Dat was de afspraak, vanavond mocht ík weer eens achter de computer en.....daar zit ik dan.
Helemaal gaar van 3 dagen bezig zijn met onze SenI campagne (iets met werk) en in een compleet lege kamer waarvan de vloer klaar is om voor €100,- per liter in de olie gezet te worden (ik ben echt voor heel wat minder al in de olie). En wat blijkt ik heb niet zo'n zin, huh? Nee, ik heb gewoon niet zo'n ZIN! Ik wil lekker op de bank hangen tegen m'n vent aan en een beetje dronken worden en dan straks lekker mijn mandje in glijden en in een diep DIEPE slaap vallen en hopen, oh zó hopen dat de kindjes pas ná 07.00 uur wakker worden. Dus dat ga ik gewoon doen!

Toedeloe,

toch hoop ik dat het gauw weer mijn avond is en ik dan meer fut, zin en inpiratie heb.

X, slaap lekker straks.

Nieuw jasje...

Met het voorjaar in aantocht werd het tijd voor een nieuw fris groen lente-jasje...leuk toch?

En ook wel lekker overzichtelijk.

Ik ben er voorlopig in ieder geval wel blij mee en als ik het weer zat ben ik het zo veranderd.

Over dozen en piemels...

"Nee hoor, Opa, ja kan ook twee moeders hebben, kijk maar naar Brent (parttime buurjongen) en Marin (ex klasgenootje) die hebben allebei twee moeders en geen papa...duh!"

Opa fronst zijn wenkbrauwen, denkt even na maar besluit dan toch als wijze man Sierra bij te brengen dat je voor het maken van een kind een moeder én een vader nodig hebt.
Het gaat Sierra al gauw vervelen dat Opa het niet met haar eens is en stapt over op een ander onderwerp.

Een tijdje later zitten wij in de auto naar huis hoor ik haar zeggen:
"Weet je, eigenlijk heeft Opa toch wel gelijk want je kan toch geen baby maken met twee DOZEN!!

Daar heb volgens mij toch een doos én een piemel voor nodig???

Onvergetelijke uitspraak:

"Nou pap, dat heb je lekker gedaan om mij zo voor waardeloos te laten staan"

Dit was Sierra haar commentaar op het feit dat Toon haar zonder pyjama achterliet bij het bad waar zij, om haar woorden kracht bij te zetten, zich gehuld had in slechts een rieten hoela-rokje en een muts met oorwarmers...

Klein duimpje...

Denk jij bij lieslaarzen aan lange zwarte lakleren naaldhakken....you dirty mind.






Bij Romeo hebben ze een héél ander effect, hihi.

Yes, dit weblog is 1 jaar!!!

Ja, het is gelukt om, welliswaar niet keurig elke week een, in ieder geval 52 stukjes te schrijven, haha.
Begin vorig jaar had ik mij voor genomen jullie een blik te gunnen in ons leven door elke week een anekdote te publiceren en.....

"Het is gelukt"

Ik hoop dat jullie er van genoten hebben en dit jaar ga ik proberen er een nog iets betere regelmaat in te brengen.

Wij wensen jullie een jaar vol

liefde, humor en gezondheid!

PROOST!!