Dat Romeo een grappig mannetje is hebben jullie hoop ik wel al eerder kunnen concluderen hier op het blog maar soms... maakt ie er helemaal iets moois van:

M'n balletjes zijn net kneedgum ;-)

M'n piep (romeo's voor piemel) lijkt wel een draaimolen ;-)

En... wat is een MIER... een piemel met pootjes, hihi

Dit was Romeo tijdens het avondeten afgelopen woensdag

Hij is gesignaleerd...

 Het állereerste PIETJE van dit jaar ;-)

Schaduw...

Mám! Kijk eens naar mijn schaduw... 

Ik lijk wel een RAKET met armen ;-)

Planking...

Vingertjes gestrekt en teentjes aangespannen, zoals een goed turn-meisje betaamt weet Sierra wel hoe je moet 'Plancken'...

'Dat kan ik ook hoor!' roept Romeo ...

Hmm, hmmm...

Opa...

Opeens was het stil op de achterbank van de auto terwijl ze een paar seconden daarvoor nog het hoogste woord hadden. Ik keek achterom en zag Romeo stil voor zich uit staren en ook Sierra keek ietwat verbaasd zijn kant op. 'Wat is er jongen' zei ik en terwijl ik mijn blik weer op de weg voor mij richtte zag ik in de achteruitkijk spiegel dat hij met zijn vingertje ophoog wees richting blauwe lucht.
Ik moet hem vast vragend aangekeken hebben want hij zei uit zichzelf 'Dat komt door deze muziek, ik weet niet eens wat ze zingen maar ik moet toch aan Opa denken...'.

Ik had nog niet bewust geluisterd maar uit de radio klonk dit:



Toen ik Romeo naderhand vertelde waar het nummer over ging was hij zelf ook wel verbaasd dat het zo aansloot bij zijn gevoel. Hij mist zijn OPA!

Noem het toch gewoon....

Tja...

Ik heb het altijd over je 'Doos', ik weet dat Cateleyne het bij Gigi had over haar 'Tut'... Toen ik klein was heette het mijn 'Poesje' en ook 'Pruim' was een veel gehoord synoniem. In Romeo zijn encyclopedie staat bij de tekening van een meisjes lichaam 'Spleetje' en een oud collega had het met haar dochter altijd over je 'Voorbillen'.

Noem het toch gewoon VAGINA... zeiden mijn kinderen!

Fotoclub

Druk in de weer met een paarse veren Boa uit de verkleedkist en een plantenspuit... Het was tenslotte een vrij thema deze keer ;-)

Met...

Janis Joplin
Fine Young Cannibals
The Kinks
Charles Aznavour
John Waite en
Angelique Kidjo

rechtstreeks m'n hersenpan in is het echt een feestje om op de fiets te zitten!

Valentijn...

Ik ben heus niet tegen je partner af en toe (niet te vaak hoor...) wat extra aandacht geven maar de opgeblazen commerciële poeha die Valentijnsdag heet laat ik graag aan mij voorbij gaan maar ja... ik ben dan ook al oud, zeg maar!

Bij de jeugd van tegenwoordig, altans bij onze kinderen speelt Valentijnsdag echter wél een rol!!! Niet dat Romeo nou ijverig kaartjes aan het schrijven is, voetballen dat is pas belangrijk maar wanneer er in de brievenbus een dikke enveloppe ligt met nogal wat inhoud zie ik hem toch stiekem glunderen.

Helaas voor z'n zus lag er alleen maar post voor hem...

Voor alles is een eerste keer...

En zo zat Romeo afgelopen zaterdag voor het eerst in het stadion bij ADO Den Haag! Hij wél...

Terwijl Romeo zijn bord naar de keuken brengt...

Kijk mam, ik ben een ober... gine!

Fotoclub

De tijd gaat hard, zeker als mijn deadline weer inzicht komt voor de fotoclub. Thema van de avond is Zwart-Wit in de breedste zin van het woord, dus een foto in zwart-wit, een zwart-wit onderwerp zoals je geruite keukenzeiltje ef een zooitje lekker dropjes... The choice is yours!
En toen zat ik 3 dagen voor aanvang te bladeren in mijn archief of ik niet nog ergens een mooie plaat had die ik wel gebruiken kon... erg hé. Niet bewust voor deze opdracht genomen maar wel in de periode tussen de vorige avond en deze, dus eigenlijk gewoon volgens planning zat deze foto te wachten om gezien te worden:

Ik val van mijn stoel...

zo MOOI! Riep Romeo aan het ontbijt vanmorgen. En dit is wat hij zag:

Volle maan 's-morgens vroeg...

De kwaliteit van de foto laat wat te wensen over, ik moest ook wel zó snel zijn voor de maan achter het dak zou zakken...

Sonny Boy

Sonny Boy, wie heeft er zo langzamerhand níet van gehoord?

Was er eerst al een zeer succesvol boek geschreven over het leven ven Rika van der Lans en Waldemar Nods, is er nu ook een prachtige film over gemaakt.

Wat het nou zo extra speciaal maakt is dat Rika van der Lans de oudere zuster is van mijn oma en Sonny Boy dus mijn achterneef! Een aantal, mij toen nog volledig onbekende, familieleden vond in de première van de film aanleiding om een reünie te organiseren. Begin december kregen wij een uitnodiging en binnen 'no time' bleken 180 nazaten van de familie van der Lans zich te hebben aangemeld, bizar hè!

9 Januari 2011 was het zo ver en wat een bijzondere dag was het! 

Collage van de reunie 9 januari 2011

Filmmaatschappij A-film vond dit zo'n mooi initiatief dat zij speciaal voor al deze familieleden van hun hoofdrolspelers de film beschikbaar stelden zodat wij vóórdat de film daadwerkelijk in premiere ging met z'n allen de prachtige film hebben kunnen zien! Aansluitend was er ruime gelegenheid tot napraten, hier was ook de regisseuse van de film, Maria Peters, aanwezig.

 

Trailer Sonny Boy