Een sterk gebit heeft ze niet, er is al menig bezoekje aan de tandarts gepleegd maar goed vast zitten de tanden van mijn meisje wel.Zit er in haar klas geen kind meer zonder fietsenrek, bij Sierra zat er tot voor kort nog geen beweging in. Wel had haar eerste nieuwe tand zich al aangediend achter haar melktandje waardoor de naam die ik haar toch al regelmatig geef opeens een heel andere betekenis krijgt 'Kleine Haaibaai'...
Deze benaming, die zij overigens zelf helemaal niet leuk vind, duh! is sinds een paar dagen veranderd in 'mevrouwtje Wiebeltand', want hij zit echt nog maar aan een paar zenuwuiteindjes vast.
Net onder de douche vandaan in haar zachte blauwe pyjamaatje staat ze net naast me en ik vraag: zal je tandje er al uit zijn voor we naar Ibiza gaan of denk je dat het daar gebeurd?
Ze kijkt me verschrikt aan en zegt: Nou, ik hoop toch wel hier want anders denkt de tandenfee dat het een spaans tandje is dat kan niet, het is toch echt een nederlands tandje...
en ik wil ook wel een nederlands centje ervoor krijgen...
