Er zijn zo van die dingen waar je je weken (in ons geval eerder maanden) aan kan ergeren voordat de maat vol is en je er daadwerkelijk iets aan gaat doen. Wij hadden pas 2 van die akkefietjes aan de hand:
Het eerste was de autodeur die aan de bestuurderskant al weken van binnenuit niet meer open ging wat regelmatig tot gevolg had dat ik vergat het raam weer dicht te draaien als ik mijzelf had uitgelaten en dus na een flinke hoosbui ook nog eens natte billen kreeg.
Toen er eindelijk een telefoontje gepleegt werd naar de Ford-dealer om te informeren wat het koste om het kabeltje te laten vervangen was de keus snel gemaakt om het eerst zelf maar eens te proberen, €16,= voor het kabeltje was nog redelijk schappelijk maar €103,= arbeidsloon, ja zonder BTW, ging ons toch echt wat te ver. Op z'n fietsie ging Toon een kabeltje halen en binnen 15 min. had hij de rest zomaar verdiendt, niet slecht toch?
Het tweede euvel was onze wasmachine, in dit geval ging de deur niet meer op slot als hij aan stond. De lezers onder jullie met kleine kinderen snappen dat dat ook voor grote problemen kan zorgen wanneer je in je achterloosheid tegen dochterlief zegt:
Gooi dat maar even in de was voor Mama... Meerder keren was het al ter spraken gekomen dat er binnenkort, toch zeker voordat Romeo kon kruipen, echt een nieuwe machine moest komen. Op zich helemaal niet zo vreemd want deze doet tenslotte al 18 jaar dienst met schimmelende rubbertjes en een van ellende uit elkaar gevallen zeepbakje. Maar ook hier vind mijn
eigenwijze maar oh zo handige man een zeer kostenbesparende oplossing. Na een van zijn van zijn ochtendwandelingen met Moses (de hond) hoor ik rommelen in zijn gereedschaps.... emmer, plastic tasje, oude kartonne doos, op zoek naar tang en schroevendraaier. Niet veel later komt hij binnen met een glimlach van oor tot oor en onderstaande onderdelen plus een vergrendel slot in zijn handen, hadden de overburen zo'n zelfde oude bak bij het grofvuil gezet, tja en dat kan Toon natuurlijk niet weerstaan, haha.
