Vier jaar is ze, een klein schatje met lieve staartjes in haar haren (als ik de kans krijg) en een moedervlekje op het puntje van haar neus.
Helemaal in de ban van Dora, de Tweenies en Totaly Spies.
Een paar maanden geleden nog hevig verliefd op 'Testpiet', een zwartepieten-meisje uit de stal van Sinterklaas, er van overtuigd dat verliefd zijn niets te maken heeft met geslacht maar alles met gevoel en dan opeens hoor je het: "Jongens kussen de meisjes...meisjes kussen de jongens".
Gedaan is het met de eerste onschuld van je dochter, haha.
Het was even zoeken maar ik wist dat deze foto er was. Sierra is hier nog geen 2 jaar en spelend met een 'ouderwetse' compact camera werd al gauw duidelijk dat zij mijn interesse in fotografie deelde. Zelf zei ze graag 'Mama toto make?'. In de loop der jaren, voor zo ver je daar al van kan spreken als je 4 bent, heeft zij heel wat foto's gemaakt.
Haar laatste klus was op mijn vaders verjaardag.
Vooral neef Ben is een fijn model om mee te werken zoals je ziet en ook Oma Liesbeth ziet er nog puik uit op haar leeftijd, niet?
Kleine broer Romeo is natuurlijk, zij het onder lichte dwang, een gewillig slachtoffer. Met deze rode barret op heeft hij wel iets weg van een 
paddestoeltje, haha.
Ga zo door meissie....
Dat hebben wij weer, dat je een gesprek voert en totaal vergeet dat je 4- jarige dochter, bij wijze van uitzondering zonder er doorheen te brullen, aandachtig zit te luisteren, haha.
Gisteren toen ik Sierra uit school ging halen werd ik er door een vrouwtje van de NSO (NaSchoolse Opvang voor de leken onder ons), gelukkig, aan herinnerd dat er vandaag een 'Marge-dag' was. Da's wat nieuws omdat die kleine ukkies anders teveel uren maken en aangezien ze geen overwerk uitbetaald krijgen wordt het omgezet in extra vrije tijd. Wij konden haar in dit geval vanaf 8.30 uur bij de NSO brengen.
's-Avonds bij het eten vertel ik aan Toon, dat ik Sandra van de NSO tegenkwam, ze heet toch Sandra...? vraag ik vertwijfelt.
'Je bedoelt die halve pinda' antwoord hij refererend aan haar licht getinte huidskleur.
Hhmm...zeg ik.
'Ja want Patricia is die andere..... halve pinda' grapt hij er doodleuk achteraan. 
Even is het stil aan tafel totdat Sierra zich realiseert dat Sandra en Patricia, de leidsters aldaar: 'dan samen zeker één hele pinda zijn'.
Nu maar hopen dat ze morgenochtend bij binnenkomst niet zegt:
'mijn vader, weet je die zegt.....'
